Język niemiecki „straszy” długimi wyrazami, ale wy już dobrze wiecie, że zupełnie nie ma się czego bać. Rzeczowniki złożone czule zwane tasiemcami to zawsze tylko kilka osobnych wyrazów sklejonych ze sobą.
Zapisane literami długie liczby są naprawdę proste. A to dlatego, że łączą się z jeden wyraz tylko w zakresie od 0 do 999999. 🙂
Gdy liczba sięga już wartości milionowe, słowo milion, miliard itd. zapisujemy osobno.
Ale zacznijmy od początku:
Dotąd trzeba nauczyć się na pamięć. Dalej już będzie tylko łatwiej. Aby utworzyć liczebniki porządkowe od 13 do 19, trzeba dodać końcówkę -zehn do liczb od 3 do 9. Aby utworzyć pełne liczby w zakresie od 20 do 90, należy dodać końcówkę –zig. Liczby 16 i 17 gubią też literki, które mocno utrudniałyby wymowę. Delikatna zmiana jest też w liczbie 20 i 30.
Zauważcie drobne różnice w liczbach pochodzących od cyfr 6 i 7.
6 sechs > 16 sechzehn > 60 sechzig
7 sieben > 17 siebzehn > 70 siebzig
W pełnych liczbach od 100 wzwyż nie ma już nieregularności.
Teraz połączmy te liczby, żeby uzyskać nas najpiękniejsze i jak najdłuższe, soczyście niemieckie liczebniki główne.
Zauważcie, że eins straciło „s”.
W tym miejscu kończy się łączenie nazw liczb w jeden długi wyraz. Uff… 🙂
Jak ktoś z was wygra w Totolotka więcej, to proszę dać znać, powiemy wam, jak się tym po niemiecku pochwalić 😉
