Wyrażeniem Pluralia tantum określane są rzeczowniki, które występują tylko w liczbie mnogiej. Nimi zajmiemy się dzisiaj.
Przykładem takich słów są rzeczowniki określające grupę osób:
die Gebrüder – bracia
die Geschwister – rodzeństwo
die Eltern – rodzice
die Großeltern – dziadkowie
die Urgroßeltern – pradziadkowie
die Leute – ludzie
Niewykluczone, że pewnego dnia wychowawca twojego syna czy twojej córki, poprosi o spotkanie z jednym z rodziców: der Elternteil.
Jeśli w tłumie ludzi jedna osoba wyda się wam szczególnie miła, możecie ją nazwać der Mensch lub die Person.
Wiele nazw geograficznych także ma tylko liczbę mnogą:
die Alpen
die Anden
die Azoren
die Kanaren
die Karpaten
die Niederlande
die Philippinen
die Pyrenäen
die Sudeten
die USA
Koleją grupę stanowią określenia czasu typu:
die Ferien – wakacje, ferie
die Flitterwochen – miesiąc miodowy
Każde wakacje składają się z pojedynczych dnia, które śmiało możecie określić jako Ferientag.
Nazwy niektórych chorób:
die Masern – odra
die Röteln – różyczka
die Blattern – ospa prawdziwa
die Pocken – ospa wietrzna
ale słowem die Pocke w liczbę pojedynczej można określić krostkę, czyli objaw choroby.
Oto inne przykłady wyrazów, które albo zawsze występują w liczbie mnogiej, albo zwykle tak ich używamy.
die Alimente – alimenty
die Finanzen – finanse
die Kosten – koszty, wydatki
die Lebensmittel – artykuły spożywcze
die Memoiren – wspomnienia
die Prügel – w znaczeniu: baty, lanie
die Realien – realia
die Tropen – tropiki
die Unkosten – wydatki
Niektóre z tych wyrazów mają liczbę pojedynczą, ale używa się jej w innym znaczeniu, niż powyższe słowa w liczbie mnogiej.
Słowo der Prügel oznacza kij, rodzaj bagietki, ewentualnie penisa.
Słowo die Kost (w liczbie pojedynczej) oznacza wyżywienie. Die Kosten (w liczbie mnogiej) oznacza koszty i te dwa słowa poza lekkim podobieństwem wizualnym nie mają ze sobą nic wspólnego.
Słowo das Mittel (liczba pojedyncza) oznacza środek — nie lokalizację, tylko środek do osiągnięcia jakiegoś celu albo lek.
Istnieje także w języku niemieckim zapożyczone z francuskiego słowo das Memorie, które należy rozumieć jako memorandum, co za słownikiem PWN oznacza „pismo dyplomatyczne bez adresu, podpisu i pieczęci, przedstawiające najczęściej poglądy rządu na sprawy będące przedmiotem rokowań” [https://sjp.pwn.pl/].
